W minionym tygodniu po mieście grasował szaleniec. Trudno bowiem innymi słowami określić człowieka, który siedział za kierownicą ciężkiego, terenowego traktora wyposażonego w urządzenia do cięcia oraz mielenia krzewów i niewielkich drzew. Nieznana jest również lista wyczynów, jakich dokonał tego dnia. Wystarczy jednak wskazać, że tylko na jednym skrzyżowaniu z ulicą Kolejową udało mu się skosić oprócz młodych

– „Odpowiedziałem Panu tak jak chciałem, czyli głupio i nie na temat. W sumie nawet nie wiem co było w tej odpowiedzi, bo nie miałem czasu. Kto inny ją opracował, a ja ją tylko podpisałem. Ale jak nie jest Pan usatysfakcjonowany tą odpowiedzią, to proszę wysłać mi jeszcze raz te pytania. A jak będę miał czas, to zapewne odpowiem podobnie”

Nadal nie ma jasności kiedy, gdzie i jakie przeprawy przez tory mają powstać w Legionowie. Próbowaliśmy (radny Mirosław Grabowski i redakcja To i Owo) uzyskać więcej informacji na temat planów ich budowy. Ale z odpowiedzi władz wynika, że albo same nie wiedzą, albo nie chcą tego ujawnić

W organie prasowym ratusza napisali ostatnio, że „upór prezydenta się opłacił” oraz że spółka PKP PLK „przystała wreszcie na drugi w mieście tunel”. Informacja ta bardzo mnie ubawiła, ale zważywszy gdzie się ukazała należy do niej podchodzić poważnie, a nie jak do dowcipu w satyrycznym piśmie.

  Przejeżdżając ulicami Legionowa można dojść do wniosku, że to bardzo zielone miasto. Dla przyjezdnych niewątpliwie jest to duży atut naszej miejscowości. Jednak przyglądając się bliżej nie trudno zauważyć, że większość zieleni, a szczególnie dużych drzew przetrwała tylko dlatego, iż znajduje się na prywatnych posesjach. I tylko dzięki ich właścicielom możemy czasami skryć się w ich cieniu

Z czasów PRL-u znane są różne opowieści dotyczące sensowności i jakości wykonywanej pracy. Jak choćby ta o malowaniu trawy na zielono czy też odnawianiu jedynie frontów domów, aby ładnie wyglądały podczas oficjalnych uroczystości. Było też socjalistyczne współzawodnictwo pracy i bicie rekordów w przekraczaniu norm np. o 200 czy 400 procent. Później jednak często okazywało się, że jeszcze więcej pracy trzeba było

  Wielu z nas miało pewnie nie raz problemy z fachowcami wynajętymi do kładzenia glazury czy malowania mieszkania. Podobnie we wspólnotach mieszkaniowych zdarzają się kłopoty z zarządcami nieruchomości czyli osobami, które odpowiedzialne są za remonty, odśnieżanie, podpisywanie umów na dostawę mediów, odbiór śmieci i pilnowanie porządku

Niedawno informowaliśmy na łamach naszego tygodnika o rowerze pozostawionym na skrzyżowaniu Alei Legionów i ulicy Kruczej. W ramach przypomnienia: rower przed wichurą został przypięty do znaku przy Alei Legionów. Mijały dni, a po rower nikt się nie zgłaszał. Nie zainteresowała się nim firma, która była jego właścicielem, ani osoba, która go wypożyczyła. Policja nie miała obowiązku go zabrać, ponieważ

Niedawno, oburzenie części radnych spowodowała prośba jednego z nich, aby prezydent miasta udzielił mu odpowiedzi na piśmie. Generalnie przyjmuje się, że jest to normalna forma w takich przypadkach. Można nawet powiedzieć, że pisemne wyjaśnienie sprawy to obowiązek urzędnika. U nas jednak okazało się, że sprawa może być dość drażliwa

Ktoś wymyślił slogan – „Legionowo porusza”, który ma świadczyć o wyjątkowym charakterze naszego miasta, jego ekspansywności, atrakcyjności. Mam ambiwalentne odczucia na temat tego hasła: nie da się ukryć, że jest dość dwuznaczne, bo poruszać można zarówno pozytywnie jak i odwrotnie

  Kiedyś będąc jeszcze studentem w Katedrze Etnologii i Antropologii Kulturowej na uniwersytecie zdałem sobie sprawę, że przez lata, wielkie rzeki stanowiły przeszkody niemal nie do przejścia. Jedną z takich rzek była właśnie Wisła

Władze samorządowe nie powinny wydawać prasy ale tylko biuletyny informacyjne. Rolą prasy jest bowiem społeczna kontrola władz samorządowych, a gazety finansowane i wydawane przez władze nigdy nie będą kontrolować swoich mocodawców. Najlepszym przykładem jest Legionowo…

Nasze miasto otrzymało kolejną nagrodę w jakimś samorządowym rankingu. I być może wszyscy powinniśmy się cieszyć.

Obserwując sesję rady miasta można dojść do wniosku, że znajdujemy się w przedszkolu. Zarzuty, wyrzuty, docinki oraz osobiste wycieczki to praktycznie norma. Chciałoby się napisać, że to wstyd albo może hańba. Ale jedyne słowo jakie przychodzi do głowy to cyrk

Jak się okazuje, najszczęśliwsi ludzie na świecie żyją w Danii. Powstało nawet na ten temat kilka książek. Niedaleko za nimi, w tej konkurencji, są inni Skandynawowie: Szwedzi i Norwegowie. Społeczeństwa te mogą pochwalić się także najwyższym poziomem życia, najwyższymi dochodami na głowę mieszkańca, poziomem bogactwa itd. I to wszystko pomimo niesprzyjającego klimatu.