Rewolucje w świecie manekinów

Manekiny mogą być ruchome i po operacjach plastycznych. Mogą również występować w rozmiarze XL. Te dwie wersje, jakoś się przyjęły. Jednak nadal króluje teza, że manekin musi być młody. Manekiny po czterdziestce zupełnie się nie przyjęły.

Historia manekinów

Manekiny w czasach prohibicji były pijane, a w czasach Wielkiego Kryzysu dobrze odżywione. W czasie wojen od antyku po rewolucję francuską, otwierały się przed nimi granice, aby obywatele walczących ze sobą królestw, mogli wymieniać się najnowszymi wiadomościami ze świata mody. Manekiny przez cały czas cieszyły się szczególnymi prawami. Nie traktowano ich przecież tylko jako sztucznych ludzi albo bardziej zaawansowane wieszaki. Były fantazją na temat idealnego człowieka. Odbijają się w nich wszystkie aspiracje oraz kompleksy konkretnej kultury. Czasem były to tylko drobne szczegóły. W latach siedemdziesiątych uda manekinów zaczęły być szczuplejsze, aby lepiej wyglądały one pod spódniczkami w wersji mini. W latach osiemdziesiątych, aby zaczął być modny fitness oraz zdrowy styl życia, zwiększyła się muskulatura manekinów. Sława Lopez i Beyoncé była w ostatnich latach zachętą dla producentów do wyprodukowania manekinów o szerszych udach oraz biodrach. Manekiny ciągle musiały wyglądać przede wszystkim jak najbardziej naturalnie. Chyba właśnie to sprawiło, że stały się przedmiotem niekończących się kontrowersji.

Kontrowersyjny wpis na blogu

Gdy w pażdzierniku 2010 roku, Rebecka Silvekroon, zamieściła na swoim blogu Becka.nu, fotografie manekinów, które wyglądały jak normalne, nie za wysokie kobiety o bardziej okrągłych kształtach, Internet oszalał. W czasie paru miesięcy fotografia ze szwedzkiego domu towarowego Ahléns zebrała więcej niż milion facebookowych lajków. Znalazło się w prasie na całym świecie. Chociaż wygląd manekinów nie odróżniał się bardzo od wyglądu normalnej szwedzkiej kobiety, to internauci przeżyli szok. Pierwszy raz manekiny, nie prezentowały jak ma być, ale jak jest. Już od lat w wielu krajach, w szczególności w Wielkiej Brytanii, ruchy feministyczne, lekarze oraz psycholodzy, walczyli o to, aby manekiny stały się bardziej rzeczywiste. W tym celu przeprowadzono akcję “Campaign for Body Confidence” (Kampania na rzecz zadowolenia z ciała). W związku z nią nawoływano do większej różnorodności prezentowanych kształtów. Promowanie niemożliwej do osiągnięcia sylwetki jest pierwszym krokiem do tego, aby zaburzenia odżywiania stały się powszechne. Olbrzymie kobiety z anoreksją i nogami do szyi nie mogą stanowić ideału piękna, a manekiny właśnie tak wyglądają.

Komentarze