SEROCK/ JADWISIN. Łącznik szkoły w Jadwisinie – historia prawdziwa – List naszej czytelniczki

Jakiś czas temu do naszej redakcji dotarł list jednej z mieszkanek Jadwisina. Kobieta w mocnych słowach odnosi się do budowy łącznika, który miał ułatwić komunikację wewnątrzszkolną. Według naszej czytelniczki, łącznik to policzek wymierzony rodzicom i ich dzieciom

Intrygi, zakulisowe gierki, dezinformacja, manipulacja, tego wszystkiego mogliśmy być świadkami przy okazji tematu budowy łącznika szkoły podstawowej w Jadwisinie – zaczyna w swoim liście nasza rozmówczyni. Powodem napisania tego listu jest mój wewnętrzny sprzeciw oraz bunt, który narastał wraz z uzyskiwaniem świadomości opartej na konkretnych faktach w temacie łącznika (dwóch budynków szkoły).

Łącznik niezgody

Dopełnieniem mojej frustracji była otrzymana niedawno informacja od osoby ze ścisłego środowiska urzędowej elity, mówiąca o tym, że osoby które przyczyniły się do budowy łącznika nie zostaną zaproszone przez władze gminy na jego otwarcie, a sama władza wykorzysta tą uroczystość do swoistej propagandy i promocji konkretnych nazwisk.

Kto jest odpowiedzialny za budowę łącznika

Według naszej rozmówczyni – niezaprzeczalnie budowa łącznika to sukces wielu osób w tym rodziców. Nie jest to natomiast sukces urzędu czy Pana burmistrza oraz radnych z jego frakcji. Tego łącznika nie chcieli także radni z okręgów, których dzieci uczęszczają do szkoły w Jadwisinie. Nasz sukces pokazał, że współdziałając na płaszczyźnie merytorycznej dyskusji, poszanowania i zaufania z nastawieniem na słowa razem oraz w grupie, mając liderów, jesteśmy w stanie zmusić władze gminy do respektowania naszych podstawowych praw.

Dwóch liderów

Takich liderów było dwóch, Agatka Langer przewodnicząca Rady Rodziców osoba z dobrym sercem, lubiąca innowacyjność, skłonna do pomocy kobieta, z poza lokalnego kręgu wzajemnej adoracji co niewątpliwie przyczyniło się do harmonijnej współpracy z drugim liderem radnym Rafałem Tyką, który niewątpliwie był tą osobą, która zainicjowała działania oraz walczyła do przysłowiowego końca doprowadzając tym samym do powstania łącznika. Radny Tyka z uporem maniaka, poprzez interpelacje przypominał oraz wnioskował nieustannie do Pana burmistrza i Rady Miejskiej o budowę naszego wymarzonego obiektu. Widząc zaangażowanie oraz determinację radnego w temat, władza rozpoczęła kampanię mającą na celu ośmieszyć go w oczach rodziców, zarazem wyborców torpedując jego działania podczas sesji i komisji Rady Gminy.

Dyrektorka za a nawet przeciw

Radny Tyka mając oparcie w rodzicach uczniów, wystąpił także do dyrekcji placówki szkolnej w Jadwisinie z prośbą o wystosowanie przez nią wniosku w sprawie konieczności budowy łącznika oraz wsparcia jego inicjatywy podczas obrad Rady Miejskiej. Niestety dyrektor szkoły nie poparła inicjatywy radnego. Szczęśliwiemamy już nową Panią Dyrektor, która jeżeli nie da się uwikłać w lokalne „gierki” z racji swoich kompetencji a także dobrych cech charakteru, będzie mogła zrobić wiele dobrego dla szkoły a przede wszystkim dla naszych dzieci. Odnośnie „gierek” to bardzo dobrym przykładem jest sytuacja kiedy Agata Langer z Rafałem Tyką postanowili uzyskać poparcie dotyczące konieczności budowy łącznika, wśród rodziców dzieci uczęszczających do szkoły. Pismo pod którym mogli się podpisywać rodzice zostało wywieszone na tablicy ogłoszeń Rady Rodziców. W ten sposób zebrano ponad 200 podpisów poparcia. Zebrane podpisy dołączono do pisma przewodniego w sprawie łącznika a następnie przekazano na ręce władz Gminy podczas specjalnie zwołanej Komisji Kultury Oświaty i Sportu. Diabeł tkwi w szczegółach jak to się mówi… tu szczegółem okazał się fakt iż tablica na drugi dzień po komisji, została zdjęta ze swojego miejsca na polecenie Pani Dyrektor Jacak, kto polecił zrobić to dyrekcji? Można się domyśleć

Realizacja inwestycji

Bardzo ważnym elementem tej historii jest sposób zrealizowania przez Pana burmistrza i władze gminy, postulatów zawartych we wniosku, pod którym podpisali się rodzice. Otóż najistotniejszą kwestią zawartą w piśmie, był „malutki szczególik” to znaczy łącznik miał być budynkiem dwukondygnacyjnym na całej powierzchni zabudowy a klas miało być co najmniej trzy.

Nie ważne jak, ważne że stoi

Jak wygląda obecnie dwukondygnacyjność łącznika? Otóż druga kondygnacja zajmuje jedynie jedną trzecią długości całego budynku, mało tego, druga kondygnacja to nie kolejna sala lekcyjna a nowy gabinet dyrekcji. Na parterze klasa do nauki jest tylko jedna, dzielona specjalną ścianką na dwie klasy niezależne. Co do samego piętra, to nasuwa się jeszcze taka myśl, jak tłumaczyć sobie brak pozostałej zabudowy na piętrze? Oszczędność? Chyba nie? Grzechem jest to, że mając fundamenty, media nie wybudować obiektu zgodnie z oczekiwaniami bezpośrednio zainteresowanych, tym bardziej że ekonomia przemawia jednoznacznie za piętrem na całej długości łącznika. Nie trzeba być również specjalistą od nieruchomości czy budownictwa żeby zdać sobie sprawę, że ponad 2 miliony które wydano na budowę łącznika to kwota za którą można śmiało kupić dużą działkę na terenie naszej gminy ( pod łącznik gmina dysponowała własną działką czyli ten koszt można uznać za niebyły), postawić kilkuset metrowy dom, wykończyć go, umeblować i prawdopodobnie zostało by jeszcze na dobre auto.

Trzy dekady obłudy

Chcąc zachować obiektywizm nadaremno szukałam usprawiedliwienia i wytłumaczenia dla osób sprawujących władzę w naszej gminie od dziesięcioleci z Panem burmistrzem na czele w kontekście przedstawianej sytuacji. Nie można przez prawie 30 lat nie zauważyć, że dzieci, które chcą dostać się na stołówkę czy świetlicę musiały zmagać się ze śniegiem, deszczem czy mrozem – kończy nasza czytelniczka.

Oświecona czytelniczka z lasu

Komentarze