Dieta IF – na czym polega “post przerywany”, czy warto stosować?

Stosowałaś niezliczone diety a post przerywany wydaje Ci się „ostatnią deską ratunku” i jedynym możliwym sposobem na zrzucenie zbędnych kilogramów? A może chcesz wprowadzić zmiany w swoim jadłospisie, żeby poczuć się lepiej? Sprawdź na czym polega dieta IF. Przeczytaj o jej wadach i zaletach, a także wskazaniach i przeciwwskazaniach. Czy post przerywany do właściwy wybór dla Ciebie?

Co to jest IF i jak stosować post przerywany?

Dieta IF to z angielskiego intermittent fasting co oznacza okresowe poszczenie, które pozwala nie tylko zgubić zbędne kilogramy, ale także odzyskać dobre samopoczucie. Istnieje kilka sposobów przeprowadzenia głodówki okresowej. Oto kila przykładów:

• zasada 5:2. Zgodnie z tą regułą jemy normalnie przez 5 dni w tygodniu, nie pilnując bilansu kalorycznego. Natomiast przez 2 dni pościmy – utrzymując dzienny bilans kaloryczny w przedziale 400-600 kcal. Niektórzy dietetycy sugerują zachować proporcje 4:3 – 4 dni jemy zwyczajnie, 3 pościmy;
• wprowadzenie zasady „okna żywieniowego” czyli spożywanie posiłków wyłącznie w wyznaczonych godzinach, np.: między 12 a 18. W tym czasie jemy wszystko na co mamy ochotę. W pozostałych godzinach przyjmujemy wyłącznie napoje – wodę, niesłodzoną kawę lub herbatę;
• naprzemienne stosowanie dni postnych z dniami zwyczajnego przyjmowania posiłków.

Warto skonsultować wprowadzenie postu przerywanego z dietetykiem, który pomorze wybrać korzystny dla organizmu model diety IF.

Zalety diety IF

Z pewnością post przerywany jest rozwiązaniem dla osób wytrwałych i zdeterminowanych. W wielu przypadkach okazuje się zbawienny nie tylko dla ciała, ale także równowagi psychicznej. Dieta IF to często „ostatnia deska ratunku” dla osób zmagających się z otyłością.

Jednak stosownie postu przerywanego to nie tylko efekty, krótkotrwałe – takie jak redukcja wagi, ale także korzyści długofalowe. Stosowanie IF pozwala zmniejszyć ryzyko zapadnięcia na choroby układu krążenia. Umożliwia redukcję wisceralnej tkanki tłuszczowej. Niweluje ryzyko wstąpienia cukrzycy, a także prawdopodobieństwo zapadnięcia na choroby neurodegeneracyjne.

Wady „postu przerywanego”

Z całą pewnością dieta IF wzbudza w środowisku dietetyków wiele kontrowersji. Burzy ona bowiem jedną z podstawowych zasad „zdrowego odżywiania”, jaką jest dostarczanie organizmowi regularnych posiłków co 3-4 godziny. Brakuje badań klinicznych, które jednoznacznie wykazywałby na zalety stosowania żywienia bazującego na IF. Z opinią dietetyka na temat tej diety można się zapoznać na stronie http://dietetyk.guru/intermittent-fasting-przerywany-post/.

Zdecydowaną wadą dla wielu jest, w początkach stosowania „postu przerywanego”, uczucie głodu, z którym trudno sobie poradzić. Na szczęście uczucie „ssania w żołądku” łatwo zagłuszyć przyjmowaniem płynów, które są dozwolone.

Część osób stosująca model dłuższej głodówki, skarży się na problemy trawienne, które wynikają z nadmiernego przeciążenia żołądka spowodowanego przesadnym objadaniem się w trakcie okna żywieniowego.

Osoby stosujące post przerywany i równocześnie intensywnie trenujące mogą odczuwać zmniejszoną wydolność organizmu. Problemem może okazać się także dostarczenie organizmowi właściwej podaży białka na etapie budowania masy mięśniowej.

Kto może stosować dietę IF, a kto powinien jej unikać?

Post przerywany z pewnością nie jest dozwolony u osób, które zmagają się z chorobami metabolicznymi bądź cukrzycą. Nie mogą stosować go kobiety w ciąży, nie powinny karmiące piersią.

Po konsultacji ze specjalistą – lekarzem lub dietetykiem – dozwolony jest u osób, u których nie zostaną wykryte przeciwwskazania. Warto nadmienić, że post przerywany jest niejako powrotem do historycznych, a zarazem w pełni naturalnych okresów niedoborów i obfitości, z którymi nasz organizm radzi sobie doskonale.

Zdjęcie: Unsplash.com

Komentarze